Jan Piekarski urodził się 11 stycznia 1953 roku w Warszawie, mieście z którym jego rodzina jest związana od pokoleń. Maturę w żoliborskim Liceum Ogólnokształcącym Nr 41 im. Joachima Lelewela zdał w roku 1971. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej. Na trzecim roku studiów wybrał specjalność Mosty i Budowle Podziemne, a w roku 1976 obronił pracę magisterską „Projektowanie mostowych zespolonych belek ciągłych z uwzględnieniem wpływu odkształcalności łączników zespolenia” napisaną pod kierunkiem prof. dr hab. inż. Henryka Czudka.
Po zakończeniu studiów rozpoczął pracę w warszawskiej Dyrekcji Budowy Tras Komunikacyjnych (DBTK) przy opracowywaniu ciekawego, lecz nigdy nie zrealizowanego projektu bezkolizyjnego przedłużenia Trasy Łazienkowskiej od Pomnika Lotnika do Alei Jerozolimskich.
Po odbyciu służby wojskowej (wraz z praktyką w budownictwie wojskowym) rozpoczął pracę w Warszawskim Przedsiębiorstwie Konstrukcji Stalowych i Urządzeń Przemysłowych Mostostal (później przekształconym w Mostostal Warszawa S.A.). Jednym z pierwszych zadań realizowanych w tym przedsiębiorstwie była budowa kilku kładek dla pieszych nad ulicą Czerniakowską w Warszawie. W roku 1978 został członkiem zespołu kierowanego prze mgr inż. Jerzego Bogaczyka, przygotowującego projekt organizacji i technologii montażu mostu Grota-Roweckiego przez Wisłę w Warszawie, a następnie wraz z pierwszymi brygadami Mostostalu rozpoczął pracę na jego budowie.
W latach osiemdziesiątych w ramach działalności eksportowej Mostostalu pracował w RFN i Berlinie Zachodnim, przede wszystkim na budowach wielkich elektrowni, w roku 1985 kierował także robotami montażowymi przy budowie łukowego mostu kolejowego w pobliżu Lubeki. Pracę w Niemczech zakończył w roku 1987, a od roku 1989 jako Pełnomocnik Zarządu Mostostal Warszawa S.A. kierował pracami przedstawicielstwa tej firmy w Szwajcarii budując obiekty przemysłowe i ochrony środowiska.
Po powrocie do kraju w roku 1993 rozpoczął organizowanie polskiego oddziału szwajcarskiej firmy inżynieryjnej BBR, a po rejestracji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością BBR Polska, objął funkcje jej Dyrektora i Prezesa Zarządu, którą sprawuje do dzisiaj. Pod jego kierownictwem firma brała udział w realizacji wielu znaczących obiektów mostowych w Polsce, cechujących się innowacyjnymi rozwiązaniami technicznymi i nowoczesnymi technologiami budowy wdrażanymi we współpracy z wiodącymi polskimi przedsiębiorstwami. Spośród 10 obiektów mostowych odznaczonych przez ZMRP tytułem
„Dzieło mostowe roku” (przedstawionych w albumie pod tym tytułem wydanym w roku 2003) aż 7 zbudowano ze znaczącym udziałem BBR. Dwukrotnie (za mosty Świętokrzyski i Zwierzyniecki) ZMRP przyznał BBR w uznaniu wkładu pracy Dyplom Honorowy.
Za ważne osiągnięcia kierowanej przez niego firmy można uznać między innymi upowszechnienie metody wzmacniania mostów zewnętrznymi kablami sprężającymi (pierwsza realizacja w Jaworzu – most przez Wisłok), metody nasuwania podłużnego zarówno mostów betonowych (mosty w Świnnej Porębie i Chabówce) jak też stalowych (mosty w Wyszogrodzie, Świętokrzyski i Siekierkowski w Warszawie i wiele innych), pełne wdrożenie technologii betonowania nawisowego segmentów ( mosty przez Odrę w Opolu i Krzyżanowicach i rekordowej długości przęsło mostu Zwierzynieckiego przez Wisłę w Krakowie) czy też technologii olinowania dużych mostów podwieszonych – Świętokrzyskiego i Siekierkowskiego w Warszawie.
Najnowszym osiągnięciem jest wybudowany w formule DB (Design&Build – „zaprojektuj i zbuduj”) Most Milenijny przez Odrę we Wrocławiu, gdzie firma BBR Polska była odpowiedzialna za kompletny projekt obiektu i technologię jego budowy oraz dostawę i montaż lin podwieszających, kabli sprężających, łożysk i urządzeń dylatacyjnych.
Poza organizowaniem i kierowaniem pracami BBR Polska w zakresie projektowania, wdrażania nowych technologii i wykonywania specjalistycznych prac inżynierskich na budowach, Jan Piekarski prowadzi działalność promująca nowoczesną inżynierię w środowisku inwestorów, projektantów i wykonawców, a także przyszłych inżynierów prowadząc gościnnie zajęcia ze studentami wielu Politechnik w kraju.
Opublikował ponad 20 artykułów w pismach branżowych , w szczególności w „Inżynierii i Budownictwie”, jest też autorem lub współautorem szeregu referatów wygłoszonych na konferencjach naukowo – technicznych.
Jest członkiem ZMRP (numer karty członkowskiej WA094) oraz polskiej grupy fib (fédération internationale du béton). Od niedawna reprezentuje Polskę w komisji roboczej C-9 fib „Reinforcing and prestressing materials and systems” – Materiały i systemy do zbrojenia i sprężania.