Urodzony w r. 1927, Studia na Wydziale Inżynierii Bud. Politechniki Śląskiej – 1950, dr nauk techn. – 1958 (Politechnika Śląska), dr hab. – 1962 (Politechnika Warszawska), prof. nadzw. – 1971, prof. zwyczajny – 1989. Członek PAN – 1986, kier. Katedry Budowy Mostów 1963-1970 i 1975-1994, dyrektor Instytutu Dróg i Mostów Pol. Śl. 1970-75, dziekan Wydziału Budownictwa i Architektury Pol. Śl. 1964-67.
Opublikował ponad 220 prac naukowych w tym 10 monografii, 7 podręczników akademickich oraz jedną książkę o charakterze popularnonaukowym. Działalność naukowa dotyczy wytrzymałości i odkształcalności materiałów kruchych w złożonych stanach naprężenia, metod obliczania konstrukcji sprężonych, dynamiki mostów, zastosowań nowych materiałów i nowych technologii w budowie mostów sprężonych i stalowo-betonowych. Promotor 16 doktoratów; recenzent 11 przewodów habilitacyjnych; 3 współpracowników jest profesorami.
W latach 1947-1956 praca na budowie i w biurach projektów. Potem autor lub współautor wielu dużych obiektów inżynierskich (m.in. most przez Olzę w Cieszynie, Hala Sportowo-Widowiskowa w Katowicach, hala pieców szybowych w hucie Głogów, most przez Sołę w Oświęcimiu, most przez Dunaj w Wiedniu (Reichsbrücke), most graniczny przez dolinę Olzy w Cieszynie – Boguszowicach, most przez Odrę w Szczecinie. Autor 14 patentów (w tym 8 jako współautor). Wykonał ponad 300 ekspertyz i opinii naukowych i technicznych.
Książka „Człowiek z pogranicza epok” o Rudolfie Modrzejewskim (5 wydań w tym 2 w USA), książka „Pontifex Maximus – Ponad przestrzenią i czasem” – 1997 (2 wydania), prace z zakresu historii techniki (opublikowane w kraju i za granicą) – 14, estetyki mostów: 7. Opracowania z dziedziny filozofii techniki 6 (m.in. „Nauka, postęp techniczny – dylematy i ograniczenia” – 5 wydań; „O skuteczności działania w sferze techniki”; „O niektórych wyznacznikach współczesności” ( 2 wydania), „St. Brzozowski i jego czas” – 2 wydania, i.in.
Konsultant i doradca w różnych okresach: Min. Komunikacji, Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych, Min. Budownictwa. Członek KBN w latach 1989-1991. Organizator 2-ch międzynarodowych i 7-miu krajowych konferencji naukowych. Członek Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN od roku 1965 (członek prezydium od 1978, przewodniczący Sekcji Inżynierii Komunikacyjnej 1981-86). Członek Komitetu Transportu PAN. Przewodniczący Komitetu Nauki PZITB 1983-87, przewodniczący Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN (1988-1999), Członek Ukraińskiej Akademii Bud. – 2000.
Uzyskał różne odznaczenia państwowe w tym Krzyż Kawalerski i Oficerski OOP. Nagroda im. Bryły – 1967 (za osiągnięcia naukowe i inżynierskie). Członkostwa honorowe: Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa (1990), Modjeska – Society – 1992 i Związku Mostowców R.P. (1994) i kilkadziesiąt innych wyróżnień (w tym medale: S.Kaufmana i A.Cybulskiego, Stavebnej Fakulty SVUT w Bratysławie, 3 nagrody i stopnia Min. Oświaty i in.).
Prof. Józef Głomb zmarł 13 grudnia 2021 roku. Pogrzeb odbył się w poniedziałek, 20.12.2021 o godz. 10:00, po Mszy w kościele Podwyższenia Krzyża przy ul. Daszyńskiego. Złożenie do grobu nastąpiło po Mszy Św. na Cmentarzu Centralnym przy ul. Kozielskiej.
