Urodzony w r. 1927, Studia na Wydziale Inżynierii Bud. Politechniki Śląskiej – 1950, dr nauk techn. – 1958 (Politechnika Śląska), dr hab. – 1962 (Politechnika Warszawska), prof. nadzw. – 1971, prof. zwyczajny – 1989. Członek PAN – 1986, kier. Katedry Budowy Mostów 1963-1970 i 1975-1994, dyrektor Instytutu Dróg i Mostów Pol. Śl. 1970-75, dziekan Wydziału Budownictwa i Architektury Pol. Śl. 1964-67.

Opublikował ponad 220 prac naukowych w tym 10 monografii, 7 podręczników akademickich oraz jedną książkę o charakterze popularnonaukowym. Działalność naukowa dotyczy wytrzymałości i odkształcalności materiałów kruchych w złożonych stanach naprężenia, metod obliczania konstrukcji sprężonych, dynamiki mostów, zastosowań nowych materiałów i nowych technologii w budowie mostów sprężonych i stalowo-betonowych. Promotor 16 doktoratów; recenzent 11 przewodów habilitacyjnych; 3 współpracowników jest profesorami.

W latach 1947-1956 praca na budowie i w biurach projektów. Potem autor lub współautor wielu dużych obiektów inżynierskich (m.in. most przez Olzę w Cieszynie, Hala Sportowo-Widowiskowa w Katowicach, hala pieców szybowych w hucie Głogów, most przez Sołę w Oświęcimiu, most przez Dunaj w Wiedniu (Reichsbrücke), most graniczny przez dolinę Olzy w Cieszynie – Boguszowicach, most przez Odrę w Szczecinie. Autor 14 patentów (w tym 8 jako współautor). Wykonał ponad 300 ekspertyz i opinii naukowych i technicznych.

Książka „Człowiek z pogranicza epok” o Rudolfie Modrzejewskim (5 wydań w tym 2 w USA), książka „Pontifex Maximus – Ponad przestrzenią i czasem” – 1997 (2 wydania), prace z zakresu historii techniki (opublikowane w kraju i za granicą) – 14, estetyki mostów: 7. Opracowania z dziedziny filozofii  techniki  6 (m.in. „Nauka, postęp techniczny – dylematy i ograniczenia” – 5 wydań; „O skuteczności  działania w sferze techniki”; „O niektórych wyznacznikach współczesności” ( 2 wydania), „St. Brzozowski  i jego czas” – 2 wydania, i.in.

Konsultant i doradca w różnych okresach: Min. Komunikacji, Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych, Min. Budownictwa. Członek KBN w latach 1989-1991. Organizator 2-ch międzynarodowych i 7-miu krajowych konferencji naukowych. Członek Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN od roku 1965 (członek prezydium od 1978, przewodniczący Sekcji Inżynierii Komunikacyjnej 1981-86). Członek Komitetu Transportu PAN. Przewodniczący Komitetu Nauki PZITB 1983-87, przewodniczący Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN (1988-1999), Członek Ukraińskiej Akademii Bud. – 2000.

Uzyskał różne odznaczenia państwowe w tym Krzyż Kawalerski i Oficerski OOP. Nagroda im. Bryły – 1967 (za osiągnięcia naukowe i inżynierskie). Członkostwa honorowe: Polskiego Związku Inżynierów  i Techników Budownictwa (1990), Modjeska – Society – 1992 i Związku Mostowców R.P. (1994) i kilkadziesiąt innych wyróżnień (w tym medale: S.Kaufmana i A.Cybulskiego, Stavebnej Fakulty SVUT w Bratysławie, 3 nagrody i stopnia Min. Oświaty i in.).

 Prof. Józef Głomb zmarł 13 grudnia 2021 roku. Pogrzeb odbył się w poniedziałek, 20.12.2021 o godz. 10:00, po Mszy w kościele Podwyższenia Krzyża przy ul. Daszyńskiego. Złożenie do grobu nastąpiło po Mszy Św. na Cmentarzu Centralnym przy ul. Kozielskiej.

Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie. Polityka Prywatności

The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.

Close